Słownik etymologiczny języka polskiego/sierszeń

<<< Dane tekstu >>>
Autor Aleksander Brückner
Tytuł Słownik etymologiczny języka polskiego
Wydawca Krakowska Spółka Wydawnicza
Data wyd. 1927
Miejsce wyd. Kraków
Źródło Skany na Commons
Indeks stron

sierszeń, dawniej sirszeń; prasłowo; cerk. srszeń i srszel, srsza (i ze wsuniętem t: strszel), rus. szerszeń (tak i u innych Słowian; u Czechów, jak u nas, srszeń; mają oni jednak i srszeti, ‘szaleć’ i ‘brzęczeć’: »hniew srszí«, »jiskry srszí«, ‘sypią się’). Lit. szirszuo i z licznemi odmianami szirszinas, szirszlys, prus. sirsilis; niem. Horniss, łac. crabro, bo nasze s z k podniebiennego (por. sierść).