Słownik etymologiczny języka polskiego/skrom
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
skrom, ‘tłuszcz’; jak cerk. skram, rus. skorom dowodzi, z pierwotnego *skorm, to samo co karm (p. karmia); tu s- nagłosowe ocalało. O zającu mówiło się stale skromny, nie tłusty.