Słownik etymologiczny języka polskiego/sojusz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
sojusz, sojusznik; słowo ruskie; cerk. sojuz byłoby po polsku: związ (przyimek so- i juzy, ‘więzy’); od 18. wieku; sz nieporozumieniem weszło. Ruskie so- powtarza się i w innych złożeniach, np.: sosrąb (z sorub); soprznąć, ‘ustąpić’, jeden z licznych rusyzmów Błażewskiego 1611 r. (soprjanut’); sobór.
