Słownik etymologiczny języka polskiego/stąpić
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
stąpić, stąpać, z licznemi złożeniami: ustęp, występek, zastęp, następny, następstwo, ostęp (leśny), podstęp, podstępny, wystąpienie, zastąpienie, przestępstwo itd.; wstępień, ‘ten, co się w dom wżeni’; to samo co stopa (p.), z nosówką (jak tępić do tep-, top-); stępią, ‘powolnym krokiem końskim’ (stęp i stępa). Por. niem. stampfen obok Stapfe, z nosówką i bez niej.
