Słownik etymologiczny języka polskiego/stoparczeć
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
stoparczeć i stoperczeć, ‘sterczeć’, w 17. wieku: »dziś tak się stoparczy«, ‘rozpiera’, »drąg im nad głową stoperczy«; niby rozszerzone sterczeć(?).