Słownik etymologiczny języka polskiego/stragarz
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
stragarz, ‘belka’, z niem. Träger, z dodanem s-, jak w strukczaszy. Natomiast stragan, straganiarka, z niem. Schragen, ‘buda, jatka’; w 15. wieku (u Stanka) sraja, ‘mary’; sragi i stragi u rzeźników.