Słownik etymologiczny języka polskiego/stropcić
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
stropcić, u Potockiego, o ‘piecu dymnym, kopcącym’; jest cerk. strŭpŭt, ‘srogość’, rus. stroptiwyj, ‘przeciwny, uporny’ (por. strepet, nazwa ‘pardwy stepowej’,?).
