Słownik etymologiczny języka polskiego/syn
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
syn, synowa, usynowić, synowski, synowiec; liczne zdrobnienia, synalek, i t. d. Tak samo wszędzie, prasłowo; pień na -u, jak wszelkie urobienia (z -ow-) dowodzą; lit. sūnus, ind. sūnu-, grec. hyios, od pnia sū-, ‘rodzić’ (ind. sūti-, ‘urodzenie’, sū-tu-, ‘ciąża’).
