Słownik etymologiczny języka polskiego/szacować
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
szacować, szacunek, szacowny; szacownik, ‘poborca, cenzor’, w 16. i w 17. wieku, szacunkarz, ‘krytyk’; r. 1500: »szacować albo cenić«; z niem. schätzen, Schätzung, od Schatz, ‘skarb’ (p. skot).