Słownik etymologiczny języka polskiego/szargarz
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
szargarz, szargant, szargart, ‘oprawca, kat’; z niem. Scherge, czes. szerha, ‘siepacz’, właściwie ‘dowódca Schar, t.j. szeregu, hufu’. Por. sergiel.
