Słownik etymologiczny języka polskiego/szczodry
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
szczodry; szczodry wieczór (przed Nowym Rokiem lub Trzema Królami), dla darów, jakiemi szczodraków (‘kolędników’) z ich kolędami (małorus. szczedriwkami) raczono; średniowieczne Largum Sero (traktat Czecha Holeszowskiego o tem z 1400 r.); szczodroba (16. wiek), szczodrobliwy. Prasłowiańskie; cerk. sztedr, sztedriti, czes. sztiedrý, ‘miłosierny’, rus. szczedryj; przyrostek -r do sked-, skod-.
