Słownik etymologiczny języka polskiego/szczudło
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
szczudło, ‘podpora, kula’; później szczudła, do chodzenia na nich, czes. sztidla i sztihla; przyrostek -dło do szczu-; stąd i szczudłek, niby ‘kijek’, drugi przyp. szczudłka, z czego szczutka, a do tego dorobiliśmy w 18. wieku nowe: szczutek.
