Słownik etymologiczny języka polskiego/szlak
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
szlak, szlach, szlakować; różne znaczenia i wywody: szlak, ‘paraliż’, z niem. Schlag; ‘klatka’ (częste u Leopolity: »szlak pełen ptaków«), z niem. (Vogel)schlag; szlak, ‘żużel’, z niem. Schlacke; ‘koleja’, »szlak (i szlach) tatarski«, szlaczek, ‘taśma’, w obu znaczeniach i w czeskiem (i u nas »brano taśmę« po Tatarach), z niem. Schlag, ‘uderzenie’ (schlachten!) i ‘sposób’ (aus der Art schlagen, slahta, Geschlecht, ‘rodzaj, ród’).
