Słownik etymologiczny języka polskiego/szlifa
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
szlifa, ‘sanki’ (r. 1564); szlifować, szlifierz (a ze zwykłą odmianą li w lu: szlufować, szlufierz); wkońcu i »szlify oficerskie«; z niem Schleife, schleifen, Schleifer, o tych samych znaczeniach.
