Słownik etymologiczny języka polskiego/sznupka
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Strona w Wikisłowniku |
sznupka, sznypka, ‘szczutek’: »dał dwie sznupce światu temu« (częste u Reja, Górnickiego), »sznypkę w nos«, r. 1558; wyszło w ciągu 17. wieku z obiegu; z niem. ein Schnippchen schlagen (i Niemcy mają postaci z u obok i); schnippen znaczy ‘uderzyć, świsnąć’.