Słownik etymologiczny języka polskiego/szpunt
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
szpunt, szpuntować, zaszpuntować, w 16. wieku, o ‘szczepieniu’; jak i czes. szpunt, szpuntowati, z niem. Spund, a to z języków romańskich (por. włos. spuntare) od łac. puncta, ‘czop’.