Słownik etymologiczny języka polskiego/sztorc
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
sztorc, »na sztorc«, sztorcem (stawiać, ‘prostopadle’); sztorcować, ‘ogładzać pień’; p. stark.