Słownik etymologiczny języka polskiego/sztynwaga
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
sztynwaga, z sztelwaga, ‘przodek u wozu, do którego orczyki przyczepiają’: »będzieli u sztymwagi jeden wisiał orczyk«, Potocki; z niemieckiego.
