Słownik etymologiczny języka polskiego/szurzy
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
szurzy, szurzego, ‘szwagier’; po 16. wieku u nas zapomniane, gdy szurin do dziś na Rusi w obiegu ogólnym; prasłowo; cerk. szur’, szura, szurin (zawsze tylko o ‘bracie żeninym’, nie o byle ‘szwagrze’); wywód nieznany (kpina ?).
