Słownik etymologiczny języka polskiego/szwargotać
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
szwargotać (chargotać), z mnóstwem odmian: szwatrać (»po francusku szwatrzy«, »woła, krzyczy, szwatrze«, Potocki), szwandrować, szwargolić, szwajdrać, szwyngrzyć, itd., ‘paplać’, jak czes. szwastati, szwachtati, szwandrati; por. świergotać. U Korczewskiego 1553 r.: »co ty tam watrzesz«, błąd druku, zamiast szwatrzesz.
