Słownik etymologiczny języka polskiego/tałowity
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
tałowity, tełowity i tyłowity, tałwisty, w 16. i 17. wieku w obiegu, potem zupełnie zapomniane, o ‘grubych, otyłych’; od słowiańskiego talog, ‘osad’ (u Czechów talow, ‘ropa rany’; węg. talyog, ‘wrzód’); bułg. utalożwam se, ‘uspokajam się’.