Słownik etymologiczny języka polskiego/tabin
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
tabin, niem. Tabin, włos. franc. tabi(s), ‘materja jedwabna’ (»moirée«), w 17. wieku: »aksamitów, złotogłowów, tabinów pełno«; z turec. tabin.