Słownik etymologiczny języka polskiego/taras
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
taras, w najrozmaitszych znaczeniach: ‘więzienie’ (»lepiej z lasu, niż z tarasu«); ‘blanki wału, wieży, dachu’, stąd tarasek, ‘daszek, zasłona’; ‘nasyp ziemny, wał’; zatarasować (drzwi); taraśnica, ‘działo tarasowe’; z łac. terracea, franc. terrasse, szczególniej o ‘nasypach ziemnych’; tu należy i teren (łac. terrēnum). Wszystko od łac. terra, ‘ziemia’.
