Słownik etymologiczny języka polskiego/termin
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron | |
Artykuł w Wikipedii | |
Strona w Wikisłowniku |
termin, terminować, terminator, terminowy; u K. Opaleńskiego terminować: ‘kończyć się’; z łac. terminus, co właściwie ‘znak graniczny’, grec. terma, ‘cel’, od pnia ter-, ‘docierać’.