Słownik etymologiczny języka polskiego/topola
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
topola, słowiańska pożyczka, rozpodobniona, z łac. populus; nie jedyna podobna nazwa łac. u Słowian: por. słowiańską nazwę ‘dębu’, cer, nieznaną tylko nam i Rusi, z łac. cerrus. Łacińskie populus słowo zdwojone; dalszy wywód niepewny.
