Słownik etymologiczny języka polskiego/trop
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
trop, tropić, wytropić; roztropny; trop o ‘śladzie (szczególnie zwierza)’: »zając z trop (drugi przyp. liczby mn.) mu się wywinie«; rus. »tropa Trojanja« w Słowie Igorowem, ‘ścieżka’; prasłowo, p. trzepać. Inne jednak tropić, ‘trapić’: »tropił duch Boży zły Saula«, w biblji, narzeczowo i dziś, p. trapić (por. utropiony).
