Słownik etymologiczny języka polskiego/truchły
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
truchły, truchlen; truchło, truchłość, ‘smutek’ w biblji; truchleć, struchleć, struchlały; na całym Zachodzie ogólne (czes. truchlý, ‘smutny’); na Rusi i u Słowieńców o ‘plewie’, o ‘zbutwiałem sianie’, małorus. potruch, ‘zbutwiałość’. P. dręchnąć (to samo słowo z obocznem ę i d).
