Słownik etymologiczny języka polskiego/trzebuła
<<< Dane tekstu >>> | |
Autor | |
Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
Data wyd. | 1927 |
Miejsce wyd. | Kraków |
Źródło | Skany na Commons |
Indeks stron |
trzebuła, trzebula, trzebulka, trybulka, i z mylną nosówką (por. Trębowla z Trebowla): trębulka; czes. trzebule, serb. trbulja; u nas (Stanko 1472 r.) i trzebnik, a w 16. wieku i kierbnik (z niem. Kerbel, Kirbel; rus. kierwiel, słowień. krebulec, krefulica). Roślina hodowana; wszelkie jej nazwy przekręcone z łac. cerefolium z grec. chairefyllon.