Słownik etymologiczny języka polskiego/wacek
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wacek, ‘torebka, mieszek’, w 16. i 17. wieku, później ginie; waceń r. 1472, przenośnie, zgrubiałe, niby kieszeń itp.; czes. wak i wáczek, waczkárz, ‘kaletnik’; z niem. dawnego watsak.
