Słownik etymologiczny języka polskiego/wachla
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wachla, wachel; dawniej ‘wachlarz’, niem. Fächer, ‘oganka’, i ‘pochodnia’, niem. Fackel, z w zamiast f; dziś tylko wachlarz (co do l, por. śpichlerz i i.); już od 16. wieku; r. 1532 fachlarz.
