Słownik etymologiczny języka polskiego/wakować
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wakować, o urzędzie ‘niezajętym’, wakans, wakancja, wakacje, ‘ferje’, wakacyjny, już od 16. wieku ogólne; z łac. vacari, ‘być próżnym’, vacans, vacatio, co pokrewne z va-nus, ‘próżny’ (‘nadęty’); ang. want, ‘brak’.
