Słownik etymologiczny języka polskiego/wardęga
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wardęga, w psałterzach tłumaczy ‘bydlę’: »wardęgi nie umniejszył«, zamiast »skotu«; ale wardęga znaczyło ‘dobytek’ wogóle, wardężeń ‘chłop-czynszownik’; w 16. wieku spadło to słowo do gwarowych, z Mazurów się niem natrząsano. Z niem. Wertung, ‘dobytek’.
