Słownik etymologiczny języka polskiego/wizerunek
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
wizerunek, dawniej wizerunk, ‘obraz, abrys’; pierwotny czasownik, wizerować, bardzo rzadki, z niem. visiren, a to z romańskich języków (franc. viser) od tegoż łac. visere, od którego wizyta, wiza, awizować, wizawi (łac. visus, franc. vis-à-vis); rewizja, rewizor, rewidować itd., prowizja, prowizor (w aptece), aprowizacja, a wreszcie i belweder (z włos. belvedere); wszystko wkońcu od łac. vidēre (nasze widzieć).
