Słownik etymologiczny języka polskiego/wronka
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
wronka, wrona, u beczki, do pnia wor-, wer-, ‘zamykać’, p. wrzeć, (zawierać); prasłowiańskie; por. słowień. serb. wrań, ‘szpunt’, zawraniti, ‘zaszpuntować’; bułg. wrana, rus. woronka, ‘lejka’.
