Słownik etymologiczny języka polskiego/zając
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik etymologiczny języka polskiego |
| Wydawca | Krakowska Spółka Wydawnicza |
| Data wyd. | 1927 |
| Miejsce wyd. | Kraków |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
 Strona w Wikisłowniku
| |
zając, zajęczy; prasłowiańskie; cerk. zajęc, czes. zajíc, rus. zajac, zajko (z tego lit. zuikis, a łotew. zakjis); od zaj-; por. prus. zasins, ‘zając’ (z tym samym przyrostkiem -in, co i w słowiańskiem zaj-ę-c?).
