Słownik prawdy i zdrowego rozsądku/Pochlebca

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Kazimierz Bartoszewicz
Tytuł	Słownik prawdy i zdrowego rozsądku
Data wyd.	1905
Miejsce wyd.	Warszawa
Źródło	Skany na Commons
Inne	P – wykaz haseł P – całość
Indeks stron
Strona w Wikisłowniku

›››

[94]

 Pochlebca, lizus, jest w wysokiej cenie u wielkich tego świata, lubo już Rysiński zapisał: „Kto słucha pochlebce, mądry być nie chce“, a Rej pochlebcę nazywał „rodzonym ciotecznym łgarza“. Opaliński taki podaje źródłosłów pochlebcy:

Rozumiem, że Polacy pochlebstwo nazwali
I pochlebców od tego, że po chlebie cudzym
Pochlebcy zwykli biegać, za chleb pochlebiając.
 (Satyry, księga wtóra. Satyra III).

 Jak dla błędów jaśnie panów zawsze znajdzie się pochlebca, tak dla cnót i zalet chudopachołków nigdy nie braknie oszczercy.

[95]

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Kazimierz Bartoszewicz.