SJP:ADJUTANT
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik języka polskiego |
| Podtytuł | Przez M. Samuela Bogumiła Linde |
| Wydawca | Drukarnia XX. Piiarów |
| Data wyd. | 1807-1814 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Indeks stron | |
ADJUTANT, a. m. ADJUTANCIK, a. m. 1. dem. Officer przy boku wyższego, dla roznoszenia iego rozkazów, der Adjutant. Adjutant iest prawą ręką majora. Kaw. Nar. 80. Adj. Adjutancki, a, ie, Adjutanten- Porucznik powinność adjutancką czyiący. Perz. Cyr. 3, 175.
