SJP:ADWOKAT
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik języka polskiego |
| Podtytuł | Przez M. Samuela Bogumiła Linde |
| Wydawca | Drukarnia XX. Piiarów |
| Data wyd. | 1807-1814 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Indeks stron | |
ADWOKAT, a. m. patron, rzecznik, prawnik broniący strony w sądzie. Ross. адвокать, стряпчей, ходатай, дѣлецъ; Eccl. соглагольникъ; Croat. prokurator, pravdash; Bosn. branitegl, paraç, odvitnik; Slavon. odvitnik, govoresin; Vind. Prauduvauz, praudosrednik; Carn. besednek; Ger. der Advokat, Sachwalter, Rechtsfreund (cf. Mecenas). Adwokaci, patronowie stawaiący u sądu Kras. Zb. 2) Adwokat = czlowiek o wszystkiém z łatwością pro i contra mówiący, einer dem es nicht schwer fällt etwas zu vertheidigen oder zu widerlegen. Z adwokatem niechę się w dysputę wdawać B. Adwokatem bydź, Bosn. odvitlovatai, parciti; Ross. ходатаиствовать. ADWOKATKA, i. f. die Advokatin. Bosn. odvitniça, parciça; Ross. ходатайца. ADWOKACKI, a, ie = prokuratorski. Ross. стряпческїй, advocatisch. ADWOKACTWO, a. n. patronostwo, rzeczniczostwo, die Advocatie, Advocatur. Ross. стряпчество, ходатайство; Carn. besednishten.
