SJP:AKLAMACYA
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Słownik języka polskiego |
| Podtytuł | Przez M. Samuela Bogumiła Linde |
| Wydawca | Drukarnia XX. Piiarów |
| Data wyd. | 1807-1814 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Indeks stron | |
AKLAMACYA, yi. f. okrzyk, haslo uwielbienia, pochwały; u Rzymian na cześć bogów albo wielkich ludzi. Kras. Zb. 1, 18. das Zujauchzen, Beyfallzurufen. §. hasło zezwolenia, zgody, das Beystimmen, Miteinastimmen, Obrany Król przez aklamacyą. Oss. Wyr.
