Sen ziemi (Romanowski, 1904)

<<< Dane tekstu >>>
Autor	Mieczysław Romanowski
Tytuł	Sen ziemi
Pochodzenie	Wybór pism Mieczysława Romanowskiego
Redaktor	Tadeusz Pini
Wydawca	Towarzystwo nauczycieli szkół wyższych
Data wyd.	1904
Druk	Drukarnia „Polonia“ we Lwowie
Miejsce wyd.	Lwów
Źródło	Skany na Commons
Inne	Cały tom I Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI  Cały wybór pism Pobierz jako: EPUB  • PDF  • MOBI
Indeks stron

›››

[45]

SEN ZIEMI.

---

Niebiosa lśnią gwiazdami,
Jaskrawo księżyc lśni,
Śnieg pada brylantami,
Pod śniegiem ziemia śpi.

[46]

Spi cicho, utrudzona
Mocą jesiennych burz;
Z niebios jej sny do łona
Zesyła księżyc — stróż.

I śni się jej, że wdziewa
Czarowny wiosny strój,
Że słowik pieśń jej śpiewa
I szemrze srebrny zdrój.

I śni, że ją miłuje
Nad wszystkie światy Bóg.
W błękity, śniąc, wstępuje,
Przechodzi niebios próg.
 
I śni, że ją wulkany
Rozdarły wszerz i wzdłuż,
Że ogniem zieją rany
W spienione bezdna^[1] mórz.

I śni, że jest strącona
W otchłanie, w czarną toń:
I leci przerażona —
O gwiazdy trzaska skroń!

Wstrzęsła się, więc kojące
Stróż wierny sny jej śle:
Stroi ją w kłosy drżące,
We srebrnej kąpie mgle.

1863.

---

1. przepaści.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronach autorów: Mieczysław Romanowski, Tadeusz Pini.