Serce jak obłok/1
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Autor | |
| Tytuł | Serce jak obłok |
| Podtytuł | poemat |
| Wydawca | nakładem autora |
| Data wyd. | 1941 |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Inne | Cały tekst |
| Indeks stron | |
W takich nocach się lęgną
same mary tylko i skrzydła nawałnic
Takie noce się karmi
przez wiatr oderwaną ręką.
Takie noce dymią padliną —
gnijącym runem obłoków;
błądzący po nich giną
w lęku i mroku.
Takie noce rodzą tylko zwierzęta
konie bez głów i koty ziejące płomieniem
i płynie w nich ziemia przeklęta
głuchym strumieniem.
Jakże te noce przemógł,
które rosną jak trupi obrzęk
i jak ryby duszą się niemo
Jakże w nich zrodził się olbrzym?
