Sonety Adama Mickiewicza/Bakczysaraj

	<<< Dane tekstu >>>
Autor	Adam Mickiewicz
Tytuł	Sonety Adama Mickiewicza
Podtytuł	Bakczysaraj
Wydawca	nakładem autora
Data wyd.	1826
Miejsce wyd.	Moskwa
Źródło	Skany na Commons
	Indeks stron

›››

VI.
BAKCZYSARAJ.^[1]

Jeszcze wielka, już pusta Girajów dziedzina!
Zmiatane czołem baszów ganki i przedsienia,
Sofy trony potęgi, miłości schronienia,
Przeskakuje sarańcza, obwija gadzina.

Skróś okien różnofarbnych powoju roślina,
Wdzierając się na głuche ściany i sklepienia,
Zajmuje dzieło ludzi w imię przyrodzenia,
I pisze Balsazara głoskami^[2] „RUINA”.

W środku sali wycięte z marmuru naczynie,
To fontanna haremu, dotąd stoi cało,
I perłowe łzy sącząc woła przez pustynie:

Gdzież jesteś o miłości, potęgo i chwało!
Wy macie trwać na wieki, źródło szybko płynie,
O hańbo! wyście przeszły, a źródło zostało.

↑ „Bakczysaraj.” W dolinie otoczonéj ze wszech strón górami leży miasto Bakczysaraj, niegdyś stolica Girajow, Hanów Krymskich.
↑ „Balsazara głoskami.” „Teyze godziny wyszły palce ręki człowieczey które pisały przeciwko świecznikowi na ścienie pałacu Królewskiego, a Król (Balsazar) widział część ręki która pisała” Proroctwo Danielowe. V 5, 25, 26, 27, 28.

Tekst jest własnością publiczną (public domain). Szczegóły licencji na stronie autora: Adam Mickiewicz.

[1] „Bakczysaraj.” W dolinie otoczonéj ze wszech strón górami leży miasto Bakczysaraj, niegdyś stolica Girajow, Hanów Krymskich.

[2] „Balsazara głoskami.” „Teyze godziny wyszły palce ręki człowieczey które pisały przeciwko świecznikowi na ścienie pałacu Królewskiego, a Król (Balsazar) widział część ręki która pisała” Proroctwo Danielowe. V 5, 25, 26, 27, 28.

[1]

[2]