Biblia Gdańska/Ewangelia wg św. Mateusza 24: Różnice pomiędzy wersjami

{{Werset|2524|2}} I rzekł im Jezus: Izaż nie widzicie tego wszystkiego? Zaprawdę powiadam wam, nie zostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był rozwalony.<br>

{{Werset|2524|3}} A gdy siedział na górze oliwnej, przystąpili do niego uczniowie osobno, mówiąc: Powiedz nam, kiedy się to stanie, i co za znak przyjścia twego i dokonania świata?<br>

{{Werset|2524|4}} I odpowiadając Jezus, rzekł im: Patrzcie, aby was kto nie zwiódł.<br>

{{Werset|2524|5}} Albowiem wiele ich przyjdzie pod imieniem mojem, mówiąc: Jam jest Chrystus; i wiele ich zwiodą.<br>

{{Werset|2524|6}} I usłyszycie wojny i wieści o wojnach; patrzcież, abyście sobą nie trwożyli; albowiem musi to wszystko być, ale jeszcze nie tu jest koniec.<br>

{{Werset|2524|7}} Albowiem powstanie naród przeciwko narodowi, i królestwo przeciwko królestwu, i będą głody i mory i trzęsienia ziemi miejscami.<br>

{{Werset|2524|8}} Ale to wszystko jest początkiem boleści.<br>

{{Werset|2524|9}} Tedy was podadzą w udręczenie, i będą was zabijać, i będziecie w nienawiści u wszystkich narodów dla imienia mego.<br>

{{Werset|2524|10}} A tedy wiele się ich zgorszy, a jedni drugich wydadzą, i jedni drugich nienawidzieć będą.<br>

{{Werset|2524|11}} I wiele fałszywych proroków powstanie, i zwiodą wielu.<br>

{{Werset|2524|12}} A iż się rozmnoży nieprawość, oziębnie miłość wielu.<br>

{{Werset|2524|13}} Ale kto wytrwa aż do końca, ten zbawion będzie.<br>

{{Werset|2524|14}} I będzie kazana ta Ewangielija królestwa po wszystkim świecie, na świadectwo wszystkim narodom. A tedyć przyjdzie koniec.<br>

{{Werset|2524|15}} Przetoż gdy ujrzycie obrzydliwość spustoszenia, opowiedzianą przez Danijela proroka, stojącą na miejscu świętem, (kto czyta, niechaj uważa),<br>

{{Werset|2524|16}} Tedy ci, co będą w ziemi Judzkiej, niech uciekają na góry;<br>

{{Werset|2524|17}} A kto na dachu, niechaj nie zstępuje, aby co wziął z domu swego;<br>

{{Werset|2524|18}} A kto na roli, niech się nazad nie wraca, aby wziął szaty swe.<br>

{{Werset|2524|19}} A biada brzemiennym i piersiami karmiącym w one dni!<br>

{{Werset|2524|20}} Przetoż módlcie się, aby nie było uciekanie wasze w zimie, albo w sabat.<br>

{{Werset|2524|21}} Albowiem naonczas będzie wielki ucisk, jaki nie był od początku świata aż dotąd, ani potem będzie.<br>

{{Werset|2524|22}} A gdyby nie były skrócone one dni, nie byłoby zbawione żadne ciało: ale dla wybranych będą skrócone one dni.<br>

{{Werset|2524|23}} Tedy jeźliby wam kto rzekł: Oto tu jest Chrystus, albo tam, nie wierzcie.<br>

{{Werset|2524|24}} Albowiem powstaną fałszywi Chrystusowie, i fałszywi prorocy, i czynić będą znamiona wielkie i cuda, tak iżby zwiedli (by można) i wybrane.<br>

{{Werset|2524|25}} Otom wam przepowiedział.<br>

{{Werset|2524|26}} Jeźliby wam tedy rzekli: Oto na puszczy jest, nie wychodźcie; oto w komorach, nie wierzcie.<br>

{{Werset|2524|27}} Albowiem jako błyskawica wychodzi od wschodu słońca i ukazuje się aż na zachód, tak będzie i przyjście Syna człowieczego.<br>

{{Werset|2524|28}} Bo gdziekolwiek będzie ścierw, tam się zgromadzą i orły.<br>

{{Werset|2524|29}} A zaraz po utrapieniu onych dni słońce się zaćmi, a księżyc nie da jasności swojej, i gwiazdy będą padać z nieba, i mocy niebieskie poruszą się.<br>

{{Werset|2524|30}} Tedyć się ukaże znamię Syna człowieczego na niebie, a tedy będą narzekać wszystkie pokolenia ziemi, i ujrzą Syna człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich, z mocą i z chwałą wielką;<br>

{{Werset|2524|31}} I pośle Anioły swoje z trąbą głosu wielkiego, i zgromadzą wybrane jego od czterech wiatrów, od krajów niebios aż do krajów ich.<br>

{{Werset|2524|32}} A od drzewa figowego nauczcie się tego podobieństwa: Gdy się już gałąź jego odmładza i liście wypuszcza, poznajecie, iż blisko jest lato.<br>

{{Werset|2524|33}} Także i wy, gdy ujrzycie to wszystko, poznawajcie, iż blisko jest, a we drzwiach.<br>

{{Werset|2524|34}} Zaprawdę powiadam wam, że nie przeminie ten wiek, ażby się to wszystko stało.<br>

{{Werset|2524|35}} Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą.<br>

{{Werset|2524|36}} A o onym dniu i godzinie nikt nie wie, ani Aniołowie niebiescy, tylko sam Ojciec mój.<br>

{{Werset|2524|37}} Ale jako było za dni Noego, tak będzie i przyjście Syna człowieczego.<br>

{{Werset|2524|38}} Albowiem jako za dni onych przed potopem jedli, i pili, i ożeniali się i za mąż wydawali, aż do onego dnia, którego wszedł Noe do korabia,<br>

{{Werset|2524|39}} I nie spostrzegli się, aż przyszedł potop i zabrał wszystkie: tak będzie i przyjście Syna człowieczego.<br>

{{Werset|2524|40}} Tedy będą dwaj na roli; jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony;<br>

{{Werset|2524|41}} Dwie będą mleć we młynie; jedna będzie wzięta, a druga zostawiona;<br>

{{Werset|2524|42}} Czujcież tedy, ponieważ nie wiecie, której godziny Pan wasz przyjdzie.<br>

{{Werset|2524|43}} A to wiedzcie, że, gdyby wiedział gospodarz, o której straży złodziej ma przyjść, wżdyby czuł, i nie dałby podkopać domu swego.<br>

{{Werset|2524|44}} Przetoż i wy bądźcie gotowi; bo której się godziny nie spodziejecie, Syn człowieczy przyjdzie.<br>

{{Werset|2524|45}} Któryż tedy jest sługa wierny i roztropny, którego postanowił pan jego nad czeladzią swoją, aby im dawał pokarm na czas słuszny?<br>

{{Werset|2524|46}} Błogosławiony on sługa, którego by, przyszedłszy Pan jego, znalazł tak czyniącego;<br>

{{Werset|2524|47}} Zaprawdę powiadam wam, że go nad wszystkiemi dobrami swemi postanowi.<br>

{{Werset|2524|48}} A jeźliby rzekł on zły sługa w sercu swojem: Odwłacza pan mój z przyjściem swojem;<br>

{{Werset|2524|49}} I począłby bić spółsługi, a jeść i pić z pijanicami:<br>

{{Werset|2524|50}} Przyjdzie pan sługi onego, dnia, którego się nie spodzieje, i godziny, której nie wie;<br>

{{Werset|2524|51}} I odłączy go, a część jego położy z obłudnikami; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.<br>