Wikiźródła

Strona:Upominek. Książka zbiorowa na cześć Elizy Orzeszkowej (1866-1891).pdf/30: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
następna edycja →
 
Status stronyStatus strony
-
Przepisana
+
Skorygowana
Treść strony (podlegająca transkluzji):Treść strony (podlegająca transkluzji):
Linia 2: Linia 2:
„Pierś twoją miękkiem otoczę ramieniem...
„Pierś twoją miękkiem otoczę ramieniem...
„I czarów pełne sny ciebie owiną,
„I czarów pełne sny ciebie owiną,
„Gdy będziesz Usta całował, pił wino!
„Gdy będziesz usta całował, pił wino!


::: „Dziś miłość nasza, jak słowik ukryta
{{tab|30}}„Dziś miłość nasza, jak słowik ukryta
::: „W cienistych gajach, pośród róż się chroni;
{{tab|30}}„W cienistych gajach, pośród róż się chroni;
::: „Lecz cię Brunhilda uściskiem powita
{{tab|30}}„Lecz cię Brunhilda uściskiem powita
::: „I serce moje pokażesz na dłoni
{{tab|30}}„I serce moje pokażesz na dłoni
::: „Rycerzom wszystkim. — Co to? — ojciec spyta —
{{tab|30}}„Rycerzom wszystkim. — Co to? — ojciec spyta —
::: „I wiem, że gniewem pryśnie, w ząb zadzwoni,
{{tab|30}}„I wiem, że gniewem pryśnie, w ząb zadzwoni,
::: „Ale ja z tobą wejdę na krużganek
{{tab|30}}„Ale ja z tobą wejdę na krużganek
::: „I pow iem: oto mój mąż, mój kochanek!..
{{tab|30}}„I powiem: oto mój mąż, mój kochanek!..


„Niech cię nie trwożą margrafa zamysły,
„Niech cię nie trwożą margrafa zamysły,
Linia 22: Linia 22:
— Aaa!.. zawołała, drżąc — masz!.. bierz mnie całą!“
— Aaa!.. zawołała, drżąc — masz!.. bierz mnie całą!“


::: Rycerz się zachwiał... krwi jasna purpura
{{tab|30}}Rycerz się zachwiał... krwi jasna purpura
::: Oblała lica uśmiechem promienne;
{{tab|30}}Oblała lica uśmiechem promienne;
::: Nagle nad czołem mu stanęła chmura,
{{tab|30}}Nagle nad czołem mu stanęła chmura,
::: Budząc wspomnienia jakieś, myśli senne...
{{tab|30}}Budząc wspomnienia jakieś, myśli senne...
::: A potem bladość nadeszła ponura,
{{tab|30}}A potem bladość nadeszła ponura,
::: A potem jakieś milczenie kamienne,
{{tab|30}}A potem jakieś milczenie kamienne,
::: Okropne... Skronie Brunhildy krwią biły,
{{tab|30}}Okropne... Skronie Brunhildy krwią biły,
::: Płonęła ogniem, on miał chłód mogiły.
{{tab|30}}Płonęła ogniem, on miał chłód mogiły.


— „Co tobie? — rzekła — zbielałemi usty
— „Co tobie? — rzekła — zbielałemi usty
Linia 40: Linia 40:
Płacząc, krzyknęła w głos: — „Czy kochasz jeszcze?“
Płacząc, krzyknęła w głos: — „Czy kochasz jeszcze?“


::: Było to rankiem, ledwie przed świtaniem,
{{tab|30}}Było to rankiem, ledwie przed świtaniem,
::: Stali w altanie otoczonej winem.
{{tab|30}}Stali w altanie otoczonej winem.
::: Brunhildy pierś się podnosiła łkaniem,
{{tab|30}}Brunhildy pierś się podnosiła łkaniem,
::: Płacz ten powieki malował karminem...
{{tab|30}}Płacz ten powieki malował karminem...
::: Wołała przez łzy: „My się nie rozstaniem,
{{tab|30}}Wołała przez łzy: „My się nie rozstaniem,
::: „Ja cię zatrzymam choć rozpaczy czynem!
{{tab|30}}„Ja cię zatrzymam choć rozpaczy czynem!
::: „Czyli koniecznie ma być chlubą męża
{{tab|30}}„Czyli koniecznie ma być chlubą męża
::: „Nad miłość przenieść ostry zgrzyt oręża?</poem><br />
{{tab|30}}„Nad miłość przenieść ostry zgrzyt oręża?</poem><br />
Źródło: „https://pl.wikisource.org/wiki/Strona:Upominek._Książka_zbiorowa_na_cześć_Elizy_Orzeszkowej_(1866-1891).pdf/30”