Strona:Zofia Dromlewiczowa - Siostra lotnika.djvu/59

 – Przecież dzisiaj każdy samolot unosi się w górę.
 – Tak, ale to nie jest to samo. Pomyślał, jakby to było przyjemnie żeby wystarczyło wyjąć skrzydła z kieszeni.
 – Takie małe....
 – No, przesadziłem trochę, w kieszeni się nie zmieszczą, Ale zawsze wydostać poprostu bez wiel­kiego kłopotu skrzydła, przypiąć je do ramion i już człowiek może sobie pofrunąć kiedy chce.
 – Np. podczas lekcji przyrody.
 – Chociażby.
 – Ale widocznie jest to niemożliwe – stwierdziła Asia.
 – Dlaczego?
 – Bo już dawno wynaleziono by coś takiego.
 – O, tak mówić nie można. Gdyby każdy tak rozumował, to żaden wynalazek nie doszedłby do sku­tku, każdy by sobie wyobrażał, że to jest niemożliwe bo nikt inny nie wpadł przed nim na pomysł. A bar­dzo często wystarcza jakaś zupełnie prosta myśl i wykonało się coś niezwykłego, co nikomu nie przyszło do głowy.
 – To prawda – zgodziła się Asia – ale nie w tym wypadku.