Strona:Obraz literatury powszechnej tom I.djvu/200: Różnice pomiędzy wersjami

{{f|w=90%|{{tab}}Z utarczki na słowa wychodzi Kiełbaśnik zwycięsko; Paflagończyk wybiega roz­złoszczony. Tu następuje właściwa komedyi greckiej przerwa w akcyi, zapełniona tak zwaną „parabazą“, t. j przemową chóru do publiczności, wypowiadającą poglądy autora polityczne lub literackie, częstokroć zgoła się z treścią sztuki nic wiążące. Przytaczamy tu część parabazy I-ej, przedstawiającej zdanie Arystofanesa o dawniejszych komedyo­pisarzach i o trudnościach tego zawodu.}}

Pomni autor też Kratyna<ref>Kratynos, syn Kallimedesa (żył 519-422 r.), był największym komedyopisarzem greckim obok Arystofanesa. On to stworzył pierwszy ze starej komedyi greckiej komedyę polityczną, a w sztu­kach jego łączył się niezrównany dowcip z tak nieustraszoną śmiałością, że nawet Peryklesowi nic płazem nie puszczał. Jako starzec 96-cio letni otrzymał nagrodę za komedyę „Pytine“ (Flaszka) — a do jej napisania miały go skłonić sarkastyczne przycinki Arystofanesa w guście powyższych.</ref>), co na sławy wartkiej fali