Strona:Chimera 1907 z. 28-30.djvu/381: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

następna edycja →

@@ Status strony / Status strony @@
-Przepisana
+Skorygowana
@@ Nagłówek (noinclude): / Nagłówek (noinclude): @@
@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+{{Numeracja stron|''368''||''CHIMERA''}}
@@ Treść strony (podlegająca transkluzji): / Treść strony (podlegająca transkluzji): @@
@@ Linia 1: / Linia 1: @@
+<section begin="s381g"/><poem>
-<poem>
 I zawsze, niby strumień lodowatej
 Wody, na sercu ołowiem mi ciąży.
 </poem><br>
+<br><br>
-{{c|IDYLLA MAREMMAŃSKA.}}
+<section end="s381g"/>
-<poem>
+<section begin="s381d"/>{{c|IDYLLA MAREMMAŃSKA.|po=20px}}
-Z blaskami nowej wiosny, których rosa
+<poem>
-Różana pada w mą izbę,— jak żywa
+Z blaskami nowej wiosny, których rosa
-Wstajesz mi w sercu, Maryo złotowłosa;
+Różana pada w mą izbę, — jak żywa
+Wstajesz mi w sercu, Maryo złotowłosa;
 A serce, w którem burz tylu ogniwa
 Starły twój obraz, o pierwsza miłości
 Moja, — przy tobie słodko odpoczywa.
 Gdzie-ś ty? Bez ślubu, męża, w samotności
 Nie żyjesz dotąd: pewnie wieś rodzona
 Szczęścia ci, matce i żonie, zazdrości;
 Toć kształtne boki i pierś utoczona
 Rozkoszy nazbyt aż obiecywały
 Mężowi, gdy cię przyciśnie do łona.
-Dzieciaków pewnie wisiał rój tam cały,
-Silnych, co teraz wskakują na konie
-Dzikie, w twem oku szukając pochwały.
+Dzieciaków pewnie wisiał rój tam cały,
-Jak piękna byłaś, dziewczę, gdyś przez błonie,
+Silnych, co teraz wskakują na konie
-Śród falujących zbóż, wolnym szła krokiem
+Dzikie, w twem oku szukając pochwały.
-A z wieńcem kwiatów igrały twe dłonie!
+Jak piękna byłaś, dziewczę, gdyś przez błonie,
+Śród falujących zbóż, wolnym szła krokiem
+A z wieńcem kwiatów igrały twe dłonie!
 Smukła, śmiejąca, z pod brwi ciemnych okiem,
 W którem tęsknota namiętna się pali,
 Spojrzałaś na mnie — błękitnem, głębokiem!
 Jak modry chaber w kłosów płowej fali,
 Tak mi to oko błysło lazurowe
 Z twych złotych włosów: — przed tobą i dalej
 Naokół skwary płonęły lipcowe;
 Tu — owdzie — słońcem lśnił w liści gęstwinie
 Kwiat granatowy, skry sypiąc różowe.
-</poem>
+</poem><br><section end="s381d"/>