Strona:M. Arcta Słownik Staropolski.djvu/0655: Różnice pomiędzy wersjami

'''Tarchać''', p. '''[[M. Arcta Słownik Staropolski/Tarkać|Tarkać]]'''.<br /><br />

'''Tarchan''', niewolnik u Turków.<br /><br />

'''Tarchnąć''', p. '''[[M. Arcta Słownik Staropolski/Tarkać|Tarkać]]'''.<br /><br />

'''Tarcz''', tarcza.<br /><br />

'''Tarczenny''', tarczowy.<br /><br />

'''Tarcznik''', '''tarczownik''', żołnierz uzbrojony w tarczę, pawężnik.<br /><br />

'''Tarczownik''', p. '''[[M. Arcta Słownik Staropolski/Tarcznik|Tarcznik]]'''.<br /><br />

'''Tarczyczka''', tarcza maleńka.<br /><br />

'''Tardować''', wstrzymywać, opóźniać.<br /><br />

'''Tarętowaty''', tarantowaty.<br /><br />

'''Targ''', 1) zwada; 2) cena; poważanie, szacunek; 3) targowanie się, drożenie się, wzdraganie się (zaniechaj targiem iść z Panem Bogiem).<br /><br />

'''Targaniec''', 1) pakuły z rozkręconych powrozów; 2) szarpanina, zapasy, szamotanie się, bijatyka (chodzić z kim w targańce, w targańca; gotować się w T.); 3) narzędzie do rwania zębów, lewarek; 4) rzemień utrzymujący powóz przy drągach. Przycieśnić komu targańca = obuzdać, ukrócić kogo. Przypuścić komu targańca = popuścić mu cugli.<br /><br />

'''Targnięć''', p. '''[[M. Arcta Słownik Staropolski/Tarnąć|Tarnąć]]'''.<br /><br />

'''Targować''', handlować.<br /><br />

'''Targowe''', 1) płaca od sprzedaży na targu; 2) Kiedy pani serce przedaje, służąca powinna brać T. (= na śpilki).<br /><br />

'''Targownik''', handlarz, przekupień, kramarz, kupiec.<br /><br />

'''Tarka''', piłka, narzędzie do piłowania; pilnik.<br /><br />

'''Tarkać''', '''tarchać''', '''tarkotać''', dok. '''Tarknąć''', '''tarchnąć''', 1) turkotać (koła, wozy tarkają; skrzydłami T. (= furkać, szeleścić); 2) '''T'''. językiem = trajkotać, mleć; zrzędzić, gderać, trzeszczeć nad głową; 3) tarkają o czem ludzie — gadają, przebąkują, szepczą (zrazu poczęli T., potem i w głos mówili).<br /><br />

'''Tarknąć''', p. '''[[M. Arcta Słownik Staropolski/Tarkać|Tarkać]]'''.<br /><br />