Wikiźródła

Strona:Juliusz Verne-Podróż naokoło świata w 80-ciu dniach.djvu/162: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
następna edycja →
 
m bot usuwa opcjonalne łączniki
Treść strony (podlegająca transkluzji):Treść strony (podlegająca transkluzji):
Linia 1: Linia 1:
{{tab}}— Jeśli pan każe — odparł sternik — nie mam nic więcej do nadmienienia.<br />
{{tab}}— Jeśli pan każe — odparł sternik — nie mam nic więcej do nadmienienia.<br />
{{tab}}Przeczucia Johna Bunsby nie omyliły go. O mniej wczesnej porze roku typhon, mówiąc językiem meteorologa, przelatuje jak świe­cąca kaskada płomieni elektrycznych, ale pod­czas zimowego zrównania dnia z nocą można było obawiać się jego gwałtowności.<br />
{{tab}}Przeczucia Johna Bunsby nie omyliły go. O mniej wczesnej porze roku typhon, mówiąc językiem meteorologa, przelatuje jak świecąca kaskada płomieni elektrycznych, ale podczas zimowego zrównania dnia z nocą można było obawiać się jego gwałtowności.<br />
{{tab}}Sternik przedsięwziął wszelkie środki ostrożności.<br />
{{tab}}Sternik przedsięwziął wszelkie środki ostrożności.<br />
{{tab}}Ściany statku były sumiennie zbadane i za­opatrzone, by ani jedna kropla wody z ze­wnątrz nie dostała się do wnętrza. Jedyny ża­giel trójkątny z mocnego płótna rozpięto, by utrzymać równowagę.<br />
{{tab}}Ściany statku były sumiennie zbadane i zaopatrzone, by ani jedna kropla wody z zewnątrz nie dostała się do wnętrza. Jedyny żagiel trójkątny z mocnego płótna rozpięto, by utrzymać równowagę.<br />
{{tab}}John Bunsby zaproponował pasażerom zejść do kajuty, lecz ciasna przestrzeń powietrza nie nęciła ich wcale, woleli więc pozostać na pomoście.<br />
{{tab}}John Bunsby zaproponował pasażerom zejść do kajuty, lecz ciasna przestrzeń powietrza nie nęciła ich wcale, woleli więc pozostać na pomoście.<br />
{{tab}}Około godziny 8-mej zerwał się silny wi­cher i spadł ulewny deszcz. »Tankadere« wraz ze swym jedynym żaglem podniesiony wia­trem, mknął jak piórko, z szybkością trudną do opisania. Cały dzień statek pędził w stronę północy, unoszony przez olbrzymie bałwany, zachowując na szczęście jednakową prędkość. Ze dwadzieścia razy góry wodne piętrzyły się za statkiem, ledwie go nie zalały, ale za ka­żdym razem zręcznym ruchem sternik unikał
{{tab}}Około godziny 8-mej zerwał się silny wicher i spadł ulewny deszcz. »Tankadere« wraz ze swym jedynym żaglem podniesiony wiatrem, mknął jak piórko, z szybkością trudną do opisania. Cały dzień statek pędził w stronę północy, unoszony przez olbrzymie bałwany, zachowując na szczęście jednakową prędkość. Ze dwadzieścia razy góry wodne piętrzyły się za statkiem, ledwie go nie zalały, ale za każdym razem zręcznym ruchem sternik unikał
Źródło: „https://pl.wikisource.org/wiki/Strona:Juliusz_Verne-Podróż_naokoło_świata_w_80-ciu_dniach.djvu/162”