Strona:PL Istrati - Żagiew i zgliszcza.djvu/223

narjusze i komuniści zajmujący odpowiedzialne stanowiska. Ci ostatni, — z wyjątkiem pisarzy ciągnących dochody ze swych praw autorskich, — mogą zarabiać najwyżej 225 rubli miesięcznie. Te trzy warstwy ludności mieszkają przyzwoicie, ubierają się porządnie i mają zabezpieczoną przyszłość; oni to bywają w teatrach, jeżdżą do zdrojowisk i do zagranicznych stolic. Ich materjalna sytuacja różni się dość głęboko od sytuacji robotnika, zwykłego urzędnika czy biednego chłopa, by można ich uważać za przedstawicieli kiełkującej dopiero nowej burżuazji.
 Ciekawe są daty co do wkładek w Kasach oszczędności. W roku 1926 między składającymi wkładki było: 21,1% robotników, 6,4% włościan, 44% funkcjonarjuszy i urzędników, 19% innych. Co do wysokości złożonych wkładek w tymże samym roku, to wedle statystyki złożyli: robotnicy 12%, włościanie 3,6%, funkcjonarjusze 36,7%, inni 20%. A trzeba dodać, że nepman i spekulant woli lokować swe kapitały gdzieindziej, niż w Kasach oszczędności.
 Czy można w Rosji się wzbogacić? Czemużby nie? Trudno co prawda, ale przecież jest to możliwe. Ludzie wykształceni skupują stare książki, kolekcje, przedmioty sztuki. Jest to bardzo korzystna lokata kapitału, — gdyż na te rzeczy mało jest amatorów, można je tedy kupować za bezcen, wykorzystując chwilową potrzebę czy nędzę sprzedawcy. Nepman skupuje raczej brylanty i klejnoty, które można z łatwością ukryć. Pożyczki państwowe czy wkłady oszczędnościowe do kas lub banków przynoszą 9 do 12 procent rocznie. Tym-